اینجا جهانی دیگر است

//محلی برای دلنوشته ها ، شعرو داستان ، مطالب متنوع و مطالبی که برای استراحت ذهن مفیدند.//

اینجا جهانی دیگر است

//محلی برای دلنوشته ها ، شعرو داستان ، مطالب متنوع و مطالبی که برای استراحت ذهن مفیدند.//

اینجا جهانی دیگر است

مشکل از سبک عراقی و خراسانی نیست

همه با قافیه ی عشق مصیبت دارند

طبقه بندی موضوعی

۲۵ مطلب با موضوع «شعر و عاشقانه» ثبت شده است

من از همه ی قهوه های تلخ که برای شیرینیه دیدن نامت در ته فنجان سرکشیدم،

از تمام فالهای حافظی که برای بار دهم میگرفتم تا حرف دلم برآید،

از قنوت هایی که در ربناهایش تو را جا دادم ،

 ممنونم...!

از خط خطی های کف دستانم که تو را داشتن تعبیرشان کردم و

از همه ی خواب های دم سحر که دستان محرم شده ات رانشانم داد ،

دو رکعت نماز صبح ،

دو رکعت نماز شکر ،

 ممنونم...!

از آبهای نطلبیده ای که برایم مراد بود،

از پاییزی که هر سال باز هم به موقع می آید ،

از بارانهایی که نیمه شب ها میزند تا نتوانم تنها دلتنگی را زیر بغل بزنم و آواره خیابان های دو نفره شوم ،

ممنونم...!

از پلک چشمانم که بعد از ظهر جمعه ها میپرد ،

از یا کریم هایی که راه خانه گم کرده اند ،

ممنونم...!

من از تمام کلماتی که خودشان ردیف و قافیه میشوند برای تو ،

من از تو ،

از سرنوشتم ،

ممنونم...!

فاطِمه_ام

رسول باقرصاد

                       نازنینا رخ خوبت به دعا خواسته ام
                      می نمای آن رخ آراسته و می کن ناز

                                                               سر مپیچان که به رخسار تو داریم امید
                                                               رخ مپوشان که به دیدار تو داریم نیاز


#اوحدی
رسول باقرصاد

  • و خدا نزدیک است
  • او همین واحد بالایی ما می شیند
  • من رفیقم با او
  • گاه گاهی به سراغش روم و گاه سراغم آید
  • با هم از خویش سخن می گوییم

  • من و او مدتها است ،
  • درد دلهای فراوان داریم .
  • بیشتر، صحبت من گرم کند محفل ما را چون او
  • کم سخن گوید و در دل ریزد ،
  • همه ی دردش را .
  • هر زمان خانه ی او مهمانم ،
  • او پذیرایی گرمی کند و چایی داغی ریزد
  • و برایم با صوت
  • متن قران خواند .
  • گاه اگر پیش آید ،
  • من برایش شعر از ،
  • حافظ و سعدی و سهراب سپهری و فریدون مشیری خوانم .
  • گاه از فرط غرور ،
  • چند بیت از غزل و شعر خودم می خوانم .
  • گاه او می رنجد
  • از من اما کافی است ،
  • یک (( غلط کردم )) خالی ولی از روی صداقت گویم ،
  • تا ببخشد من را .
  • او دلش می گیرد ،
  • که چرا گاه همین واحد پایینی ما ،
  • حرمت بودن او را راحت ،
  • زیر پا می شکنند .
  • یا همین خانه ی پشتی هرگز
  • پاسخ دعوت مهمانی او را ندهند ...
  • او ولی باز به دل ریزد و حرفی نزند .
  • وقتی از واحد او می خواهم ،
  • بروم خانه ی خود
  • او به من می گوید
  • باز هم سر بزن و حالی پرس
  • چون غریبم اینجا !
  • من در آغوش کشم با همه احساس و وجودم او را
  • گونه اش می بوسم
  • و در آخر با اشک
  • دستی از دور تکان می دهم و می آییم ،
  • واحد پایینی ...
  • لیک هر وقت دلم می گیرد
  • باز در خانه ی او مهمانم
  • چون خدا نزدیک است
  • او همان واحد بالایی ماست.
رسول باقرصاد

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست                                                                       

           هر کسی نغمه خود خواند از صحنه رود                       


                                     صحنه پیوسته به جاست 


                     خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

 

 

 

به وبلاگ خودتون خوش آمدید

امیدوارم از مطالب لذت ببرید

منتظر نظرات و انتقادات خوبتون هستم

با خوشحالی پیشنهاداتتون رو برای بهتر کردن فضای وبلاگ دنبال میکنم

رسول باقرصاد

خدا: بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است
بنده: خدایا !خسته ام!نمی توانم
خدا:بنده ی من، دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان.
بنده: خدایا !خسته ام برایم مشکل است نیمه شب بیدار شوم.
خدا: بنده ی من قبل از خواب این سه رکعت را بخوان.
بنده: خدایا سه رکعت زیاد است..........

رسول باقرصاد